• Shuffle
    Toggle On
    Toggle Off
  • Alphabetize
    Toggle On
    Toggle Off
  • Front First
    Toggle On
    Toggle Off
  • Both Sides
    Toggle On
    Toggle Off
  • Read
    Toggle On
    Toggle Off
Reading...
Front

Card Range To Study

through

image

Play button

image

Play button

image

Progress

1/13

Click to flip

Use LEFT and RIGHT arrow keys to navigate between flashcards;

Use UP and DOWN arrow keys to flip the card;

H to show hint;

A reads text to speech;

13 Cards in this Set

  • Front
  • Back

7.3.2.3 Articulatiestoornissen



Tijdens het spreken dienen klinkers en medekli nkers in een bepaalde volgorde te worden geuit om woorden en zinnen te vormen. Personen met ernstige articulatiestoornissen zijn niet in staat om zelfs eenvoudige klanken te produceren, ook wanneer het hen wordt voorgedaan. In mildere gevallen is de persoon in staat tot het articuleren van enkelvoudige klanken maar zullen ernstige problemen optreden bij het vormen van moeilijkere klanken zoals samengestelde medeklinkers, bijvoorbeeld 'bl ' of 'ch'.



Articulatiestoornissen kennen drie voorname oorzaken.

-Het perifere spraakapparaat van larynx, pharynx en/of tong kan defect zijn (bijvoorbeeld open verhemel­te) .



-Ten tweede kan het probleem liggen bij de keuze en het oproepen van het motorische programma voor het vormen van de gewenste klank uit het klankrepertorium : de spraakapraxie.



-Ten derde kunnen toornissen in het motorisch systeem een juiste uit­ spraak van de gewenste klank verhinderen .

Ten eerste kan het perifere spraakapparaat van larynx, pharynx en/of tong defect zijn (bijvoorbeeld open verhemel­te) .



De uitgeademde lucht wordt in de larynx met behulp van de stemplooien tot een basisgeluid gevormd dat in de mond-, neus- en keelholte verder bewerkt wordt (resonantie en klankvorming). Afwijkingen aan het spraakapparaat worden

dysglossieën genoemd.

Ten tweede kan het probleem liggen bij de keuze en het oproepen van het motorische programma voor het vormen van de gewenste klank uit het klankrepertorium :

de spraakapraxie.

Ten derde kunnen stoornissen in

het motorisch systeem een juiste uit­spraak van de gewenste klank verhinderen .



Enkel de laatstgenoemde disfuncties, die verwijzen naar stoornissen van de spraakmusculatuur veroorzaakt door neuronale defi­cits, worden tot de dysartrieën gerekend (voor een gedetailleerd overzicht, zie Murdoch, 1990).



Enkel de laatstgenoemde disfuncties, die verwijzen naar stoornissen van de spraakmusculatuur veroorzaakt door neuronale defi­cits, worden tot

de dysartrieën gerekend (voor een gedetailleerd overzicht, zie Murdoch, 1990).




Een dysartrie kan zowel door het perifeer motorisch neuronaal systeem als door het centraal neuronaal motorisch systeem worden veroorzaakt.


Een dysartrie kan zowel door het perifeer motorisch neuronaal systeem als door het centraal neuronaal motorisch systeem worden veroorzaakt.



De dysartrieën worden meest­ al ingedeeld naar de lokalisatie van

de neurologische stoornis.

Soorten dysartrieën:



m


b


p


c


e


h

-Myogene dysartrie


-bulbaire dysartrie


-pseudobulbaire dysartrie


-cerebellaire dysartrie


-extrapiramidale dysartrie


-De hy­pokinetische dysartrie


Myogene dysartrie verwijst naar

problemen met de spraakspieren (spierziekten).



De patiënten vertonen een slappe, krachteloze , trage en nasale uitspraak waarbij klinkers en medeklinkers onzorgvuldig worden uitgesproken.

De bulbaire dysartrie verwijst naar problemen met

de bezenuwing van de spraakspieren door de craniale zenuwen.



De uitspraak van de medeklinkers is onnauwkeurig, het spreken is traag, soms afonisch en nasaal.

De pseudobulbaire dysartrie ontstaat bij

beschadiging van de corticobulbaire vezels of van de centrale motorische neuronen .



Deze dysartrie kenmerkt zich door een explosieve (spastische) doch trage, nasale en onnauwkeurige articulatie die van de patiënt een grote inspanning vergt. De patiënt vertoont een ontremde emotionele motoriek met dwanghuilen en dwanglachen.

De cerebellaire dysartrie verwijst uiteraard naar

functiestoornissen van de kleine herse­nen.



De spraak is vertraagd en gescandeerd met weinig controle over het stemvolume en een verkeerde beklemtoning van lettergrepen (uithalen , lallen). Er is een slordige uit­ spraak van klinkers en medeklinkers.

De extrapiramidale dysartrie wordt veroorzaakt door aantasting van de ...

basale ganglia.



Gezien de basale ganglia zowel inhiberende als excitatorische motorische componenten omvatten, zijn de spraaksymptomen afhankelijk van de getroffen sutucturen met ofwel

hypokinetische dysartrie (ziekte van Parkinson) ofwel een hyperkinetisch-dystone spraakproblematiek (ziekte van Huntington).



De hy­pokinetische dysartrie toont een zwakke, monotone spraak met neiging tot 'propulsie ' (versnelling in het preken).



De hyperkinetische dysartrie toont een spraak met grillige uitschieters en chorea of dystonie van het gelaat.