• Shuffle
    Toggle On
    Toggle Off
  • Alphabetize
    Toggle On
    Toggle Off
  • Front First
    Toggle On
    Toggle Off
  • Both Sides
    Toggle On
    Toggle Off
  • Read
    Toggle On
    Toggle Off
Reading...
Front

Card Range To Study

through

image

Play button

image

Play button

image

Progress

1/9

Click to flip

Use LEFT and RIGHT arrow keys to navigate between flashcards;

Use UP and DOWN arrow keys to flip the card;

H to show hint;

A reads text to speech;

9 Cards in this Set

  • Front
  • Back
Het taakkenmerkenmodel, ontwikkelt door Hackman & Oldham, stelt dat elke baan te beschrijven is met behulp van vijf verschillende basisdimensies:
-feedback;
-variatie in vaardigheden;
-autonomie;
-taakidentiteit en
-taakbelang.

De motivatie, prestaties en tevredenheid van de werknemers zijn hoger als de dimensies taakidentiteit, taakbelang en variatie in vaardigheden in sterkere mate aanwezig zijn.

De kans dat de werknemer de organisatie verlaat of verzuimt is ook kleiner als deze drie dimensies sterk aanwezig zijn.

De kerndimensies uit het taakkenmerkenmodel kunnen worden samengevoegd in een voorspellende indicator, de motiverende potentiële score.
Hoe kunnen taken worden bijgesteld zodat ze motiverender zijn voor de werknemer?
- Taakroulatie:
taakroulatie kan omschreven worden als de periode verschuiving van een werknemer van de ene naar de andere taak.

- Taakverbreding:
taakverbreding heeft als doel het aantal taken te vergroten en daarnaast ook de diversiteit van de taken. Bij taakverbreding worden taken herontworpen, terwijl dat bij taakroulatie niet het geval is.

- Taakverrijking:
taken worden in dit geval verticaal uitgebreid. Men heeft taakverrijking geïntroduceerd om de tekortkomingen van verbreding te kunnen compenseren.

Taakverrijking kan men terugleiden tot de tweefactorentheorie van Herzberg.

Taken kunnen worden verrijkt door taken te combineren; natuurlijke werkeenheden te creëren; feedbackkanelen te openen; klantrelaties in te bouwen en taken verticaal uit te breiden.
- Taakroulatie:
taakroulatie kan omschreven worden als de periode verschuiving van een werknemer van de ene naar de andere taak.
- Taakverbreding:
taakverbreding heeft als doel het aantal taken te vergroten en daarnaast ook de diversiteit van de taken. Bij taakverbreding worden taken herontworpen, terwijl dat bij taakroulatie niet het geval is.
- Taakverrijking:
taken worden in dit geval verticaal uitgebreid. Men heeft taakverrijking geïntroduceerd om de tekortkomingen van verbreding te kunnen compenseren.

Taakverrijking kan men terugleiden tot de tweefactorentheorie van Herzberg.
Werk kan ook motiverender worden gemaakt door alternatieve werkregelingen in te voeren:
- Duobanen:
de duobaan is een recente innovatie en betekend eigenlijk niks meer dan dat twee mensen een 40-urige werkweek delen.

- Flextijd:
het invoeren van deze regeling biedt werknemers de mogelijkheid om tot op zekere hoogte zelf hun werktijden in te delen. Er moet een vast aantal uren per week worden gewerkt, maar hoe deze ingevuld worden is aan de werknemer zelf om te bepalen. Niet alle banen zijn echter geschikt voor een flextijdregeling.

- Telewerken:
telewerken betekent dat mensen minstens twee dagen per week de mogelijkheid hebben om thuis te werken aan een computer die verbonden is met het netwerk van kantoor. Niet iedere baan is geschikt voor telewerken. Voornamelijk de volgende categorieën zijn geschikt voor telewerken: gespecialiseerde werkzaamheden op kennisgebied, routinetaken in informatieverwerking en mobiele activiteiten.
Werknemersbetrokkenheid kan omschreven worden als een
soort participatieproces waarbij input van werknemers wordt gebruikt om hen meer betrokken te maken bij het succes van de organisatie.
Het is erg belangrijk om werknemersbetrokkenheidprogramma’s aan te passen aan de nationale cultuur.

Twee voorname vormen van werknemersbetrokkenheid zijn:
-medezeggenschapsorganen en
-participatief leiderschap.

Participatief leiderschap betreft gezamenlijke besluitvorming. Het doel van medezeggenschapsorganen is het anders verdelen van de macht binnen een organisatie waarbij het personeel net zo belangrijk is als de
aandeelhouders of het management.

De twee belangrijkste vormen zijn de ondernemingsraden en de vertegenwoordigers in de directie.
Om te bepalen wat voor soort beloning een werknemer ontvangt moeten een aantal belangrijke beslissingen worden genomen:
-er moet een beloningssysteem ingesteld worden,
-er moet een keuze worden gemaakt tussen kwalificatiebeloning en een variabel beloningssysteem, welke voorwaarden moeten worden gehanteerd en
-hoe moet een erkenningsprogramma voor een werknemer eruitzien.