Neuropsychologie H07. Taal En Spraak. 7.4 Afatische Syndromen. 7.4.5 Transcorticale Afasie

Front 1

7.4.5 Transcorticale afasie

Transcorticale afasie is een relatief oud begrip gebaseerd op de negentiende-eeuwse taalmodellen en verwijst naar een pathologie gelegen buiten de klassieke perisylviaanse taalzones (Benson, 1988).

Transcorticale afasieën worden dus veroorzaakt door

Back 1

extrasyl­viaanse laesies.

Front 2

Het belangrijkste symptomatologische verschil met de perisylviaanse afasietypes is dat extrasylviaanse afatici weinig moeilijkheden ondervinden met

Back 2

woord­ herhaling (Sloan-Bemdt, 1988).

Front 3

Patiënten die lijden aan transcorticale motorische afasie kunnen

Back 3

-vlot woorden herha­len (met soms een neiging tot echolalie) en relatief goed objecten benoemen (contextuele en fonetische hints helpen).

-De spontane spraak is echter gering, moeizaam, gebrekkig en dysprosodisch (nonfluent).

-Het taaJbegrip is relatief bewaard, evenals het luidop lezen (dit laatste in tegenstelling tot Broca-patiënten).

-Het schrijven is vrijwel altijd gestoord.

Front 4

Deze afasie wordt veroorzaakt door letsels in de

Back 4

taaldominante frontale/prefrontale cortex net voor en/of boven de zone van Broca die de verbinding tussen de supplementaire motorische area en de zone van Broca onderbreekt.

Front 5

Een vergelijkbaar beeld kan worden veroorzaakt door laesies ter hoogte van

Back 5

de gyrus cinguli.

Front 6

Deze aandoening gaat vaak gepaard met een karakteristieke

Back 6

krachteloosheid van rechterbeen en schouder.

Front 7

Na een initiële periode van mutisme ontwikkelen deze patiënten een trage, hypofone spraak die onder therapie gunstig evolueert (Benson, 1988).

De transcorticale sensorische afasie is sterk verwant met de

Back 7

afasie van Wernicke (vloeiende, parafatische spraak met ernstige taalbegrip stoornissen) met dit belangrijke verschil dat de herhaling van woorden (zelfs zonder dat de patiënten deze woorden begrijpen) intact is.

Hier is de neiging tot echolalie sterk aanwezig. Nomie, lexie en grafie zijn meestal ernstig gestoord.

Front 8

De onderliggende pathologie wordt vaak gesitueerd ter hoogte van

Back 8

de achterste taaldominante pariëtale en temporale regio's (Brodmann-areas 37 en 39), juist achter de klassieke posterieure taalzone.

Front 9

De deficitaire parafatische spontane spraak gekoppeld aan de intacte (echolalische) woordherhaling wekt de indruk van een gestoorde realiteitsbeleving, en kan tot een verkeerde diagnose aanleiding geven….

Back 9

schizofrenie

Sensibele stoornissen en stoornissen van het visueel veld kunnen voorkomen (Benson, 1988).

Front 10

Hoewel zelden kunnen mengvormen van transcorticale motorische en sensorische afasie optreden, de zogenaamde

Back 10

gemengde of 'geisoleerde' transcorticale afasie met zowel receptieve als productieve taalstoomjgsen maar een intacte woordherhaling (vaak zelfs uitgesproken echolalie).

Deze stoornis wordt veroorzaakt door anterieure én poste­rieure laesies die de klassieke taalzones als het ware van de rest van het brein isoleren.

Front 11

Deze laesies kunnen worden veroorzaakt door uitgesproken ischemie ter hoogte van de anterieure en posterieure arteriële overgangszones (bv. door koolstofmonoxide (CO-)ver­ giftiging).

Sensibele, motorische uitval alsook uitval van het visueel veld kunnen voor­ komen (Benson, 1988). Het feit dat deze patiënten , ondanks een intacte zone van Wernicke, uitgesproken taalbegripsstoornissen vertonen, geeft aan dat

Back 11

een intacte Wer­nicke-area een noodzakelijke maar geen voldoende voorwaarde vormt voor een normaal taalbegrip.