• Shuffle
    Toggle On
    Toggle Off
  • Alphabetize
    Toggle On
    Toggle Off
  • Front First
    Toggle On
    Toggle Off
  • Both Sides
    Toggle On
    Toggle Off
  • Read
    Toggle On
    Toggle Off
Reading...
Front

Card Range To Study

through

image

Play button

image

Play button

image

Progress

1/3

Click to flip

Use LEFT and RIGHT arrow keys to navigate between flashcards;

Use UP and DOWN arrow keys to flip the card;

H to show hint;

A reads text to speech;

3 Cards in this Set

  • Front
  • Back

İkinci yeni

İkinci Yeni


İkinci Yeni, Türk şiirinde 1950'li yıllarda ortaya çıkmış bir şiir hareketidir.



Garip akımının şiir anlayışına tepki olarak doğmuş ve büyük bir şair topluluğu tarafından benimsenmiştr. İkinci Yeni şairlerinin en belirgin özelliği okuyucunun hayal dünyasında farklı çağrışımlar meydana getirebilmek için şiirlerinde Türkçenin kuralları dışına çıkmalarıdır.[1] Hareketin kuramcısı ve isim babası Muzaffer İlhan Erdost'tur.[1] Edip Cansever, İlhan Berk, Cemal Süreya, Turgut Uyar, Sezai Karakoç, Ece Ayhan ve Ülkü Tamer İkinci Yeni Şiir topluluğu şairlerindendir.


"Gelenekten kopukluk, biçimcilik (formalizm), günlük konuşma dilinden uzaklık ve gramerde deformasyon (değiştirim), duyuları ve algıları karıştırma (karıştırım), özgür çağrışım, soyutlama, anlamsızlık, imgeleme, akıl dışılık, kapalılık, okurdan uzaklık, halka sırt çevirme, çevreden ayrılma ve kaçış


İkinci Yeniciler içeriğin biçimi tayin edeceğini savunarak dilin bilinen mantığının dışına çıkmış; türetilmiş suni kelimeler, şaşırtıcı isim ve sıfat tamlamaları kullanmış; alışılmış deyimleri farklı kılmış; noktalama işaretlerini reddetmişlerdir. İkinci Yenicilerin dili, Garipçilerin orta sınıf insanların günlük konuşma diline dayalı şiir diline tepkilerini ifade eder.


İkinci Yeni'nin doğuşunu sağlayan kitap Cemal Süreya'nın Üvercinka adlı şiir kitabı


şiirde işlenen konular gerçek hayattan, doğa tasvirlerinden uzak, sürrealist konulardır


türk şiirinin doruk noktasıdır. tüm şairleri ustalıkla imge kullanmıştır. imge seven biriyseniz, ikinci yeniye bağımlılık derecesinde bağlanırsınız

Garip Akımı

Garip hareketi, garip akımı ya da birinci yeni[1] olarak bilinen; Orhan Veli Kanık, Oktay Rıfat ve Melih Cevdet Anday 'ın öncülüğünü yaptığı şiir hareketidir. Türk şiirinde o güne kadar yer etmiş kalıp ve anlayışlardan kurtulmak gerektiğini savunur ve biçimciliğe, duygusallığa karşı çıkıp, söyleyiş güzelliğini esas alır.


Garip hareketi yazarları şiirde her türlü kurala ve önceden belirlenmiş kalıplara karşı çıkıp kuralsızlığı kural edindiler. Şiirlerde toplumsal yergilere yer verip şiirin ölçü, uyak ve dörtlükle ilgisiz olduğunu, özgür yazılması gerektiğini savundular ve şiirin konularını genişlettiler.


1940 sonrası edebiyatı garip akımı ile başlar.garip akımının kurucusu `orhan veli kanık`dır. oktay rıfat ve melih cevdet andayda bu akımdadırlar.bu 3 şair şiirlerini `garip` adlı bir kitapda toplamışlardır ve bundan dolayı garipçiler diye anılırlar


birinci yeni olarak da bilinirler. şiirde her türlü kurala karşı çıkıp kuralsızlığı kural edindiler. şiirin özgür yazılması gerektiğini savundular o güne kadar seçkin bir tür olan şiire konuşma dilini dahil ettiler. hatta nasır gibi bayağı bir sözcüğünde şiirde kullanılabileceğini gösterdiler


şiiri yüksek zümrenin tekelinden alarak şiire fukaralığı,yırtık çorabı,kirli ceketi sokarak halka uyarlayan akımdır.


şiirde ölçü, kafiye, mecaz , süs, söz sanatları ve akla gelebilecek her türlü kurala karşı çıkan, (bkz: oktay rifat horozcu) , (bkz: melih cevdet anday), (bkz: orhan veli kanık) tan oluşan (bkz: birinci yeni) olarak da bilinen edebi toluluktur.


geleneğe bağlı olanlar tarafından şiiri ağaya düşürmek ile suçlanmışlardır.


garipçiler diye de adlandırılan garip şairlerinin amacı, şiiri birtakım kalıplardan kurtarmaktı. dolaysız, yalın, açık seçik bir halk diliyle şiir yazmaktı.

.

.