Use LEFT and RIGHT arrow keys to navigate between flashcards;
Use UP and DOWN arrow keys to flip the card;
H to show hint;
A reads text to speech;
14 Cards in this Set
- Front
- Back
|
|
onder het anterieure corpuscallosum in de mediale voorhersenen. |
|
|
De septale area ligt onder het anterieure corpuscallosum in de mediale voorhersenen.
Deze area wordt verdeeld in twee belangrijke regio's :
ls ms |
-de laterale delen van het septum -mediale delen van het septum.
|
|
|
-de laterale delen van het septum
De grotere laterale regio bevat veel zenuwvezels die zonder te synapteren door de regio lopen. De cellen van de laterale septale area projecteren vooral naar de mediale area.
Zij maken tevens connecties met |
de corpora mamillaria , het tegmentum en bepaalde hypothalarnische kernen.
Het kleinere mediale deel van het septum is gesitueerd op de middellijn en bestaat uit grotere cellen.
Deze area heeft sterke verbindingen met de cellen van de habenulae ( tructuren die naast de dorsale thalamus zijn gelegen), de hypothalamus en de hippocampus.
|
|
|
In tegenstelling tot letsels van de amygdala (cfr. Klüver-Bucysyndroom) , leiden septale laesies tot |
een periode van hyperemotionaliteit in veel diersoorten.
Bij mensen kan een tumor in deze streek aanleiding geven tot ernstige woedeuitbarstingen en toegenomen prikkelbaarheid (Zeman & Ki ng, 1958 ; Poeck & Pilleri, 1961). |
|
|
Septaal beschadigde dieren tonen vaak agressieve gedragingen die schijnbaar bet resultaat zijn van verhevigde defensieve reacties.
|
de stimulatie van deze area boven de elektrische stimulatie van andere hersenregio's.
|
|
|
Stimulatie van de septale regio heeft ook autonome effecten .
Zo verlaagt stimulatie van de laterale delen van het septum het hartritme, terwijl een meer mediale stimulatie een versnelling van het hartritme produceert.
Ook bij mensen resulteert de elektrische stimulatie van het septum in ... |
aangename gewaarwordingen.
Dit is een vrij consistent effect, patiënten met een depressie vertonen een aanzienlijke verbetering van hun gemoedsgesteldheid na septale stimularie.
Aangenaam seksueel getinte gedachten worden vaak waargenomen bij septale stimulatie hoewel overt seksueel gedrag minder frequent is. |
|
|
Wanneer de elektrische stimulatie van bepaalde gebieden van het menselijk brein aangename gevoelens kan uitlokken, is het niet onmogelijk dat de wens om zulke stimulaties te ontvangen gedrag kan motiveren.
Zowel dier als mens wil taken verrichten om elektrische hersenstinmlatie als een beloning te ontvangen (Olds & Milner, 1954). Deze onderzoekers observeerden dat sommige dieren zich gedroegen op een wijze die de hoeveelheid ontvangen intracraniële stimulatie deed toenemen.
Deze effecten bleken vaak |
zeer uitgesproken.
Ratten zullen een hendel tot tweeduizend keer per uur indrukken om elektrische hersenstimulatie te ontvangen. Zij blijven dit aan dit tempo volhouden gedurende 24 uur of langer.
Daarbij negeren ze andere beloningen zoals voedsel en water om te kunnen blijven werken voor de elektrische stimulatie. |
|
|
Deze vaststellingen vormden de grondslag voor inzichten over de beloningssystemen van het brein.
Intracraniële zelfstimulatie (ICZS) zoals deze techniek werd genoemd , kan worden uitgelokt in verschillende hersenareas. Olds en Olds (1963) vonden dat de hoogste ICZS-ratio's werden bekomen voor |
de septale area en de voorste delen van de hypothalamus.
Meer gematigde ICZS-ratio 's werden geobserveerd voor gerelateerde limbische structuren, voornamelijk de hippocampus, de gyrus cinguli, de voorste delen van de thalamus en de posterieure hypothalamus.
Maar ook in extralimbische areas zoals bepaalde delen van de medulla oblongata en de prefrontale cerebrale cortex werd CZS-gedrag gerapporteerd. |
|
|
Omgekeerd leidt stimulatie van bepaalde delen van de hersenen tot gedrag dat gericht is op het afbreken van de elektrische stim ulatie.
Angstig gedrag werd geobserveerd bij katten tijdens stimulatie van |
tectum , thalamus en delen van de hippocampu s (Delgado, Roberts & Miller, 1954).
Stimulatie van de cerebrale neocortex en bet cerebellum blijkt geen belonend of aversief effect te hebben en wordt als neutraal beschouwd. |
|
|
Van alle hersenregio 's die aanleiding geven tot CZS-gedrag, is er geen krachtiger dan |
de regio van de fasciculus telencephalicus medialis .
|
|
|
De fasciculus telencephalicus medialis is een diffuus systeem van zenuwvezels dat de structuren in de limbische regio verbindt met verschillende areas van de hersenstam.
De fasciculus telencephalicus medialis bevat zowel |
stijgende als dalende vezels .
|
|
|
De fasciculus begint in de regio van de commissura anterior en loopt naar de laterale hypothalamus.
Vanuit de laterale hypothalamus lopen de vezels mediaal en posterieur naar de hersenstam. De meeste vezels van de fasciculus telencephalicus medialis zijn echter kort en verbinden het septum met de laterale hypothalamus.
Het is in deze regio dat |
de hoogste ratio's van ICZS werden geobserveerd.
|
|
|
Onderzoek legt de effectiviteit van de fasciculus telencephalicus medialis stimulatie bij de activatie van |
dopaminerge systemen in de hersenstam
|
|
|
Wanneer een rat tot tweeduizend keer per uur een hendel zal indrukken teneinde elektrische stimulatie van de fasciculus telencephalicus medialis te verkrijgen , kan men stellen dat deze stimulatie |
verslavend is.
Het is dan ook niet verwonderlijk om vast te stellen dat vele drugs die voor mensen een verslavend effect hebben , waaronder opium, cocaïne, amfetamine, nicotine en alcohol, de dopaminerge neuronen van de hersenstam beïnvloeden . |
