term1 Definition1term2 Definition2term3 Definition3
Please sign in to your Google account to access your documents:
6.2 De plaats van de GGZ in de gezondheidszorg
Vanaf 1995 is een groot aantal Riagg's gefuseerd met andere aanbieders van GGZ met name met psychiatrische ziekenhuizen (intra- en semi-murale psychiatrie soms met instellingen voor beschermd wonen (RIBW's), instellingen voor vervingszorg en/ of instellingen voor jeugdhulpverlening en kinder- en jeugdpsychiatrie.
Een gevolg van deze recente ontwikkeling is dat
de - voorheen - onderscheiden rollen van de psycholoog in de ambulante GGZ en die van (afdelings)psycholoog in de klinische psychiatrie , meer naar elkaar toegroeien.
De Riagg's zijn vanaf circa 1980 ontstaan - na een jarenlange discussie en geënt op het community mental health-concept uit de Verenigde Staten - door een samenvoeging van een lappendeken van
(regionale) instellingen die curatieve en/ of preventieve taken hadden.
De medisch-opvoedkundige bureaus (MOB's), de bureaus voor Levens- en Gezinsvragen (LGV's), de Instituten voor Medische (later: multidisciplinaire) Psychotherapie (IMP's) en de Sociaal-Psychiatrische Diensten (SPD's) waren de belangrijkste partners in de Riagg-vorming .
De kerntaken van de Riagg's waren (en zijn)
• p• d• p
Vanuit een multidisciplinaire benadering diende gespecialiseerde zorg en hulp (crisisinterventie, psychotherapeutische behandeling, begeleiding) te worden verstrekt aan alle groepen uit de bevolking (zowel jeugdigen en hun ouders, volwassenen en ouderen) met ernstige en/ of complexe psychische en psychosociale problematiek.
• psychische hulpverlening, • dienst verlening en • preventie.
Sinds het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw is de GGZ-sector op nieuw in een stroomversnelling geraakt.
Aanleiding daartoe waren de nota Onder Anderen van de toenmalige staatsecretaris Simons waarin gepleit werd voor
een sterke 'vermaatschappelijking' van de psychiatrie en de psychiatrische cliënt, en de plannen voor een stelselherziening van de (geestelijke) gezondheidszorg die was gebaseerd op de behoefte van de overheid om het groeiend beroep op - en daarmee de groeiende kosten van - de GGZ in banen te leiden.
Op inhoudelijk vlak speelden ook (nieuwe) begrippen als vraaggestuurde zorg, zorg-op-maat, continuïteit van zorg, en het denken in functies en programma 's (in plaats van het denken in instellingen met hun beperkte, bestaande aanbod) een rol in de discus sie.
Het gevolg van dit alles was dat Riagg's en andere GGZ-instellingen ...
hun krachten en aanbod gingen bundelen in geïntegreerde, regionale instellingen voor geestelijke gezondheidszorg.
Toch blijft de plaats van de GGZ binnen de gezondheidszorg een onderwerp van discussie in het overheidsbeleid.
Begin 1998 bracht de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg een nota uit over de GGZ in de 21e eeuw.
Daarin pleitte men voor een strikte afbakening van de grenzen van de GGZ; er zou een splitsing tussen cure (op genezing gerichte behandeling) en care (langdurige begeleiding en intramurale zorg) moeten worden aangebracht en de cure-sector zou veel nauwer moeten aan sluiten bij de algemene gezondheidszorg .
Hoewel deze adviezen door de minister van VWS niet integraal zijn overgenomen, wordt in recente beleidsnota's wel nadrukt dat
een veel grotere groep memen met psychische problematiek door de eerste lijn (huisartsen, algemeen maatschappelijk werk, eerstelijnspsycholog behandeld zal moeten worden.
Daartoe zijn de afgelopen paar jaar ook al diverse projecten gestart en financiële middelen beschikbaar gesteld om de capacitei1 de kwaliteit van de eerste lijn te versterken (o.a. het project Tussen de lijnen - het NIVEL en het Trimbos-instituut).
6.3 De primaire taken van de GGZ-instellingen
• h• d• p
• hulpverlening, • dienstverlening en • preventie.
6.3.1 Hulpverlening
2 fasen:
• a• b
• aanmeld- of intakefase• behandeling of begeleiding
De hulpverlening van GGZ-instellingen aan mensen met ernstige psychische problematiek kan bestaan uit een veelheid aan behandeling, begeleiding- en zorgvormen.
In de eerste fase (aanmeld- of intakefase) wordt
het probleem en de vraag verhelderd en wordt meestal een (voorlopige) diagnose gesteld. Indien noodzakelijk wordt verdergaand psychodiagnostisch onderzoek verricht met hulp van gestandaardiseerde tests of instrumenten .
Als de cliënt voldoet aan indicatiecriteria voor GGZ-hulp dan wordt in overleg met de cliënt een behandel doel en behandelplan opgesteld.
De eigenlijke behandeling of begeleiding kan bestaan uit (eventueel een combinatie van):
• g• m• p• s• r
• gespreksbehandeling of psychotherapie (individueel, in paren gezinsverband, in groepsverband), • medicatie (psychofarmaca), • psycho-educatie (d.w.z. voorlichting over het ziektebeeld en hoe ermee om te gaan, gericht OJ cliënt zelf en/of op direct betrokkenen), • steunende en structurerende begeleiding, non-verbale therapieën (psychomotorisch, beeldend, musisch), en • rehabilitatie gerichte methodieken (zoals arbeidsrehabilitatie).
Need help typing ? See our FAQ (opens in new window)
Please sign in to create this set. We'll bring you back here when you are done.
Discard Changes Sign in
Please sign in to add to folders.
Sign in
Don't have an account? Sign Up »
You have created 2 folders. Please upgrade to Cram Premium to create hundreds of folders!